قالب شعر: مثنوی از شاهنامه
** منی چون بپیوست با کردگار شکست اندر آورد و برگشت کار
منی: من + ی مصدری – من بودن – نشانِ غرور بپیوست: آغاز کرد
برگشتن ِ کار: کنایه از نابسامانیِ امور و زوالِ حکومت – به زبانِ امروز « ورق برگشت»
با: علیه تاکید بیت بر « ناسپاسی و فرجامِ بدِ آن»
معنی بیت: وقتی جمشید در برابرِ خداوند، غرور را آغاز کرد، دچارِ ضعف و شکست شد و اوضاع به هم ریخت.
عاشق خسته ام از عشق جدایم نکنید جز همان عاشق دل خسته صدایم نکنید بگذارید بمیرم ز پشیمانی خویش باز